İyice yavaşladı içimizde yaşam
Eriyip yok oluyor
Sahip olduğumuz bütün güzellikler
Masumiyetimiz ve saflıklar
Gönülsüzce vazgeçerken her şeyden
Değişiveriyor
O mağrur bakışlarımız
Aklımızdaki keskin yargılar
Öyle bir çaresizlik ki
Kolay bulunmuyor artık
O çıkışlar, kapılar
Artık farkındayım
Kimseler duymuyor
Derinlerden gelen sessiz çığlıkları
Görmüyor
Dudaklarımızdaki endişeli titreyişleri
Hissedemiyor
Korkuyla çarpan yüreklerimizi
Umursamıyor bile
Yorgun bakışlarımızı
Biliyor musunuz?
Galiba biz de gidiyoruz
Sessizce
26 Nisan 2013
Gürcan Şenn Ph.D 