Şiirin Ruhu

Yazmaya başladığım sıralarda, kendimce bir şiirin nasıl olması gerektiğini uzun uzadıya düşündüm. Okuduklarımda nelerden etkilendiğimi hatırlamaya çalıştım. Duygular ve anlatım gerekliydi ama bunun akıcı bir dille şarkı tadında sunulması önemliydi.

Hadi oturup şiir yazayım demekle keşke olsaydı, her şey ne kadar güzel olurdu. Otur kalk, sağa bak sola bak, çiçekleri izle kuşları, denizi seyret şiir yaz.

Boş oturmayıp içime işleyen şarkıların sözlerini bulup okudum, vurgulanan sözcükleri inceledim. En sonunda bir şeyi fark ettim. Her şeyin olduğu gibi şiirin de ruhu olmalıydı. İşte bu düşünceden yola çıkarak ortaya çıkan dizelerim şu şekilde,

Şiirin ruhu

Büyütecek ne var diyorsun ama

Şiir yazmak kolay değil

Anlamalısın bunu

 

O daha ilk anda seni içine almalı

İnsan gökkuşağının altından geçtiğini anlamalı

Dalgalara atladığını hissetmeli

Uçurumların kenarında dolaştığını görmeli

 

Sevinç, mutluluk oynaşmalı sözcüklerde

Aydınlık görülmeli, renkler açık bir şekilde seçilmeli

Sevgiler, aşklar haykırarak anlatılmalı dizelerde

 

Kadıköy vapurunun iskeleye çarptığı gibi sarsmalı

Mutsuzluklar, hayal kırıklıkları hissedilmeli

Gönül yaraları yaşanmalı derinden

 

Umut olmalı, hayaller görünmeli kelimelerde

Ruhu olmalı dizelerin

Damlamalı bir şeyler okuyan yüreklere

 

Vakti zamanı geldiğinde

Yer etmeli silinmemecesine

Onu okuyan kalplerin bir köşesinde

 

3 Kasım 2008