Uzun ve yorucu bir hikayeden sonra dinlenmek için kara kaplıyı karıştırınca karşıma değişik bir şiir denemesi çıktı. Elimde bulunan eski bir siyah beyaz resmi şiirleştirmeye çalışmışım. Ne kadar başarılı oldum bilemiyorum ama bana çok eğlenceli geldi. O fotoğrafı da karşınızda göreceksiniz. Bakalım bu şiir sizlerde nasıl bir etki bırakacak?
Sararmış eski fotoğraf
Duvarda görünen asılı bir Saatli Maarif takvimi
Yanda bir büfenin üzerinde ise
Sadece büyüklerin açabildiği
Dantel ile süslenmiş büyük radyo
Onların arasına ise yerleşmiş büyük bir aile
O gece yaşanan belki bir bayram
Belki de başka bir şey bilinmez ama
Hiç düşünmeden çağrılmış fotoğrafçı Ali Ekrem
Günü ölümsüzleştirmek için siyah beyaz bir fotoğrafın içinde
Sığdırılmak için o resim karesine
En öndekiler belli ki oturtulmuşlar birer iskemleye
Yorgun bakışlı bir Nefise Hanım ile
Yılların yıprattığı gazi başçavuş Mustafa Efendi
Aralarında başında siperli okul şapkasıyla
Gururlandıkları büyük oğulları İlyas
Meraklı küçük afacanlar yerleştirilmiş aralara
Kim bilir biri Hakkı, biri Melek biri de Melahat
Büyükler biraz arkada vakur bakışlarla
Olsa olsa Şerefnur ile Sabriye’dir isimleri
En arkada bulunanlar belli ki evli olanlar işte
Birinci çift Zeki ile Fethiye
Yeni evli olmanın tebessümü yüzlerinde
Diğerleri ise Ömer ile Hediye
İzliyorlar etrafı belli bir yaşam tecrübesiyle
Yıllar ilerledikçe
O büyük dantelli radyolar
Yer bulamadılar kendilerine evlerin içinde
Yaprakları dağılmasın diye arkasına çivi çakılan
O takvimler indirildi duvarlardan peş peşe
O siyah beyaz bir karede yer alanlar ise
Renkler gibi sırayla solup kayboldular
Zamanın içinde
Şiiriniz harika. Çok sevdim. Elinize sağlık. Bu tür konularda görsel bir zayıflığım olduğunu bildiğim için, okumadan önce bir dakika dikkatle fotoğrafı inceledim. Buna rağmen, her dizede yukarı çıkıp tekrar resme baktım 🙂
Arkadaki, muhtemelen kırmızı elbiseli bayana bayıldım. Sizin Hediye Hanımınız yanılmıyorsam. Hayata bir armağan gibi görünüyor gerçekten de. Çok güzel ve özel bir duruşu var. Öyküsünü öğrenmek isterdim. Belki yazarsınız bir öykü, hediye edersiniz hediyeye? 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim, bu bir aile resmi ve en arkada başında çiçekler olan genç hanım annem, yanındaki de babam. ikisi de rahmet istediler, Hediye ve kocası eski İstanbul Bebek eşrafındandırlar. Evlerinde her gece kurulan rakı sofraları ve eski rum ve ermenilerden öğrendiği meze ve yemekleri çok meşhurdu.Dediğiniz gibi belki ona da sıra gelir.
BeğenBeğen
Çok hoş bir hanımefendiymiş anneniz. Allah rahmet eylesin ikisine de…
Hediye Hanımı gözünden tanımış kendime yakın hissetmişim 🙂
İçten yanıtınız için teşekkür ederim.
BeğenBeğen